Het Lourdes van de Noorderkempen

De kapucijnen zijn van bij hun ontstaan, vurige vereerders geweest van Maria. Niet te verwonderen dat P. Antonius van Tienen in 1722 reeds, in het bos tegenover het klooster, een gebedsplaats aanlegde in nabootsing van het Mariale heiligdom te Loreto in Italië. P. Honorius Schoonbeek van Megen (gardiaan in 1882 – 1885) liet in datzelfde bos de Lourdesgrot uitbeelden.

P. Jan-Baptist Rutten uit Meerle wordt de eigenlijke grondlegger van de huidige Lourdesgrot en het Mariapark. Op 11 december 1894 vertrekt hij naar de Punjab (Engels-Indië) waar de Vlaamse Kapucijnen op aanvraag van de paus, in 1888 de missie hebben aanvaard. Het is de gewoonte dat P. Provinciaal regelmatig de medebroeders in de missielanden een pastoraal bezoek brengt. In de Middellandse Zee tussen Italië en Kreta steekt een hevige storm op. Na drie dagen vrezen de opvarenden dat ze met man en muis zullen vergaan in het kolkende water. P. Jan-Baptist, een vurig vereerder van Maria, belooft een grot te bouwen t.e.v. O.L.Vrouw van Lourdes. Veilig aangeland in de Punjab, wil hij terstond met de bouw beginnen te Dalhousie aan de voet van het Himalaya gebergte. Omwille van de godsdienstige bezwaren van en uit respect tegenover de plaatselijke bewoners moet hij van zijn plan afzien. Daarom beslist hij zijn belofte gestalte te geven en uit te voeren in zijn geboortestreek. Het bos bij het klooster te Meersel-Dreef lijkt voor hem de uitgelezen plaats.

Op 11 mei 1895 komt hij veilig aan wal in België. Nog diezelfde maand begint hij met het voorbereidend werk. De bevolking van Meersel-Dreef, Galder en Strijkbeek begroet het plan met veel geestdrift. Met paard en kar brengen de boeren aarde en stenen aan. Werklieden leggen een brede laan aan tussen de oude beuken en eiken. De steengroeve van Bierk levert de rotsblokken. P. Jan-Baptist komt persoonlijk de eerste steen leggen. Het werk vlot niet zoals het moet en tot tweemaal toe stort de grot in. Eind september is ze voltooid.

In de schoot van de Derde Orde ontstaat de O.L.Vrouw gilde. De mannen hebben de opdracht de bedevaarten af te halen terwijl de vrouwen de taak van het onderhoud op zich nemen. Hun mooi gilde-vaandel uit 1906 wordt nog steeds in het klooster bewaard. Op zondag 20 oktober komt Mgr. G. Pelckmans, bisschop van de Kapucijnenmissie in Lahore, om deze grot plechtig in te wijden.
P. Hilarius, de gevierde kanselredenaar van de kathedraal van Antwerpen, houdt een ontroerende toespraak. De gazet van Hoogstraten schrijft: “Rond drie uur ’s namiddags, verenigde zich de toegestroomde menigte aan de kloosterkerk om vandaar in stoet, onder het zingen van gewijde gezangen, langs een omweg naar de grot te gaan, waar de wijding plaats heeft. Wij overdrijven geenszins wanneer wij schrijven dat er meer dan tweeduizend personen, waaronder vele Nederlanders, deze plechtigheid bijwoonden.”

Een nieuwe zending van het klooster en de gemeenschap is gestart: Meersel-Dreef wordt het Maria-oord waar velen uit België en Nederland hun godsvrucht tot de onbevlekte Moeder kunnen beleven. Een groot bewonderaar van de Mariale godsvrucht vinden we in P. Benedictus van Hees uit Essen die tot driemaal toe benoemd wordt tot gardiaan. Hij is de grote organisator van de bedevaarten, die hij steeds hartelijk ontvangt en toespreekt. Kort na zijn eerste benoeming op 16 september 1896, begroet hij niet minder dan drieduizend mensen uit Breda en omgeving. Hij ligt aan de grondslag van de processies die tweemaal per jaar door de straten gaan om te eindigen in het park en duizenden mensen trekt.
Het Lourdes van de Noorderkempen is sindsdien niet meer weg te denken uit de regio.